W stronę Śląska
Ukończywszy osiemnasty rok życia, Ferdynand Habsburg został w pełni włączony w polityczne plany brata. Jego relacja z Karolem była nietypowa. Rodzeństwo spotkało się po raz pierwszy jako nastolatkowie w lutym 1518 roku. Do tego czasu Karol spędził młodość w Niderlandach, a Ferdynand – w Hiszpanii. Od początku nie było jednak problemów ze współpracą. Życie młodszego z Habsburgów szybko nabierało rozpędu. W marcu 1521 roku Ferdynand otrzymał z rąk brata wschodnią część dzisiejszej Austrii, a rok później Tyrol. W maju 1521 roku stanął na ślubnym kobiercu z Anną Jagiellonką – siostrą króla Czech i Węgier Ludwika II Jagiellończyka, córką władcy tych państw Władysława Jagiellończyka i wnuczką króla Polski Kazimierza IV Jagiellończyka. Anna była kluczem do władzy w przejęciu władzy nad tymi dwoma królestwami. Jej brat był słaby na umyśle – to ten sam król Czech i Węgier, którego opiekunem był Jerzy Hohenzollern, późniejszy właściciel Opola i Krapkowic. Przejęcia dziedzictwa spodziewano się więc po Annie. Rzeczywiście panowanie Ludwika skończyło się w 1526 roku, po zaledwie 10 latach. Przyznać przy tym należy, że młody władca przeszedł do historii jako ten, który mężnie stawił czoła armii sułtana Sulejmana Wspaniałego w bitwie pod Mohaczem. Zakończenie panowania tego monarchy mocno kontrastuje z resztą jego rządów, które nigdy nie były w pełni samodzielne.
Zanim skomentujesz przeczytaj całość w aktualnym wydaniu Tygodnika Krapkowickiego z 3 grudnia - e-wydanie dostępne tutaj.
Napisz komentarz
Komentarze