Fascynujący świat
Chociaż wciąż są mało znane, nie wiemy zbyt wiele o ich procesach życiowych, cyklach rozwojowych (które często są bardzo zawiłe i skomplikowane) czy nawet zachowaniach. Dlaczego zachowaniach? Ze względu na to, że niektóre gatunki grzybów są w stanie poruszać się, a gatunki drapieżne nawet polować na swoją ofiarę. W Polsce żyje cały ogrom gatunków grzybów, które nie są zbyt dobrze poznane. Jednym z najciekawszych rodzajów grzybów są maczużniki. Maczużniki to grzyby pasożytnicze atakujące bezkręgowce. Grzyby te wyewoluowały do atakowania poszczególnych gatunków bezkręgowców. W Polsce żyją dwa gatunki maczużników – Cordyceps bifusispora (który nie doczekał się jeszcze polskiej nazwy) oraz Cordyceps millitaris, zwany maczużnikiem bojowym. Grzyby pasożytnicze z rodzaju Cordyceps potrafią zainfekować ciało bezkręgowca, na przykład mrówki czy poczwarki ćmy doprowadzając je do stanu zombie. Historie opisywane w wytworach popkultury (jak na przykład motyw pasożytniczych maczużników w słynnym serialu „The Last of Us”) zmieniają nasze postrzeganie grzybów i stanowi to pewną rewolucję w naszym odbiorze świata przyrody. Naukowcy sugerują, że to grzyby były, a w przyszłości będą najważniejszymi organizmami dla przetrwania ludzkości. Badania naukowców wskazują, że ewolucja organizmów lądowych nigdy by nie miała miejsca, gdyby nie grzyby. To właśnie ich prymitywni jednokomórkowi przodkowie jako pierwsze organizmy zasiedlały lądy, dla których były miejscem do życia. Grzyby przeszły na ląd już około miliarda lat temu! Tak więc, bez nich nie byłoby możliwe również i nasze życie na Ziemi. Przyroda zawdzięcza grzybom nie tylko przyspieszenie procesów ewolucyjnych. Natura nie poradziłaby sobie bez obecności grzybów. Grzyby są destruentami, co oznacza, że odpowiadają za rozkład martwej materii organicznej. Wykorzystując szczątki roślin, zwierząt, a nawet innych gatunków grzybów, przekształcają je w substancje prostsze, co umożliwia tworzenie się gleby, a to jest wykorzystywane na przykład przez rośliny w procesach metabolicznych. Człowiek w swoim rozwoju również nauczył się wykorzystywać grzyby do różnych procesów. Oprócz grzybów będących bezpośrednio łatwo dostępnym składnikiem pokarmowym, niektóre grzyby wykorzystuje się do wypieku pieczywa. Trudno wyobrazić sobie współczesny świat bez ukochanej przez większość ludzi pizzy (człowiek używa drożdży już od ponad trzech tysięcy lat). Te jednokomórkowce stosowane są także przez człowieka do produkcji piwa, wina oraz produktów mlecznych. Grzyby używane są jako organizmy modelowe w badaniach naukowych oraz w medycynie do produkcji lekarstw. Warto zastanowić się również co organizmy te mają wspólnego z ekologicznym stylem życia. Oprócz najważniejszej ich funkcji w środowisku, czyli rozkładu szczątków organicznych mogą być tanią (a nawet darmową) dawką witamin i minerałów urozmaicającą naszą codzienną dietę. Grzyby można hodować na podłożach będącymi odpadami biologicznymi w różnego rodzaju procesach technologicznych. To doskonały sposób na wykorzystanie odpadów (na przykład słomy traw energetycznych i słomy konopnej będących odpadami przemysłowymi) w bardzo praktyczny sposób, który w dodatku można z przyjemnością zjeść.
Sport narodowy
Chociaż grzybobranie kojarzy nam się głównie w miesiącami jesiennymi to jednak niektóre gatunki grzybów można zbierać przez cały rok. I nie chodzi tutaj tylko o grzyby w supermarkecie, czyli popularne pieczarki i boczniaki, ani nawet o domową (coraz popularniejszą w naszym kraju) hodowlę grzybów. W naszych lasach (a często przy gospodarstwach i ludzkich osiedlach) występują gatunki grzybów jadalnych, chociaż mało znanych, albo nieznanych wcale. Warto zapoznać się z niektórymi powszechnymi gatunkami grzybów tak aby zaskoczyć nie tylko siebie, ale również swoich najbliższych. Przed zerwaniem grzyba należy się upewnić czy napotkany gatunek jest jadalny i niebędący pod ochroną prawną. Warto rozróżnić pojęcia, takie jak grzyb jadalny i niejadalny oraz grzyb trujący. Grzybów trujących kategorycznie nie wolno zrywać i zjadać. Zjedzenie grzyba trującego może w najlepszym przypadku skończyć się bólem brzucha, a w najgorszym wstrząsem, a nawet uszkodzeniem wątroby czy nerek, co może być śmiertelnym zagrożeniem. Jednak grzyby trujące nie oznaczają tego samego co grzyby niejadalne. Grzybów niejadalnych nie spożywa się najczęściej ze względu na ich smak. Warto również pamiętać, że często tylko młode osobniki są jadalne, stare natomiast mogą nie nadawać się do jedzenia i być wręcz niejadalnymi. Niektóre jednak grzyby, powszechnie uważane za niejadalne, mogą stanowić dodatek (w małej ilości) do potraw lub stanowić lekarstwo. Bardzo często należy zwrócić uwagę i dokładnie sprawdzić w literaturze do czego grzyb może być wykorzystany. Niektóre grzyby często niesłusznie nie są wykorzystywane przez człowieka i bardzo często wynika to ze zwykłej niewiedzy. Poniższe przykłady są opisywane w literaturze jako grzyby jadalne lub służące do innego zastosowania. Warto interesować się grzybami, to otworzy nowe spojrzenie na otaczający nas, fascynujący świat przyrody.
Białoporek brzozowy, zwany pniarkiem
Białoporek brzozowy, zwany inaczej pniarkiem brzozowym, to grzyb nadrzewny uznany za niejadalny. Jest jednak gatunkiem grzyba o leczniczym znaczeniu i był stosowany w medycynie ludowej. Prawdopodobnie był znany ludziom jako środek leczniczy już kilka tysięcy lat temu. Pniarek został znaleziony przy szczątkach człowieka z około 3300 roku przed nasza erą. W medycynie ludowej białoporek był stosowany do tamowania krwawień oraz do walki z pasożytami układu pokarmowego. Wykazuje działania bakteriobójcze i przeciwwirusowe ze względu na zawartość kwasów polyporenowych i kwasu betulinowego. Badania naukowe wskazują również, że grzyb ten może wykazywać działanie przeciwnowotworowe przez hamowanie rozwoju i wzrostu komórek nowotworowych. Białoporka jest dosyć łatwo zidentyfikować, ponieważ jest to gatunek rosnący wyłącznie na brzozie, ma kształt półkulisty lub poduszeczkowaty o białoszarym zabarwieniu. Warto jednak dokładnie przyjrzeć się znalezionemu przez nas osobnikowi, ponieważ białoporek brzozowy może być mylony z gatunkiem objętym ochroną prawną, a mianowicie z porojęzykiem dębowym. Co ciekawe owocniki białoporka brzozowego mogą rozwijać się wyłącznie przez jeden rok, w porównaniu do innych gatunków grzybów nadrzewnych, nazywanych potocznie hubami. Wartym rozważenia sposobem wykorzystania białoporka jest przygotowanie z niego octu, który doda oryginalnego smaku potrawom.
Żółciak siarkowy
Ten niezwykle smaczny grzyb staje się coraz popularniejszym kulinarnie gatunkiem w Polsce. Jest dosyć charakterystyczny w wyglądzie i najczęściej łatwo dostępny, ponieważ nie trzeba nawet udawać się do lasu w celu poszukania go. Bardzo często gatunek ten atakuje drzewa liściaste w pobliżu domostw ludzkich, w tym drzewka owocowe. Oprócz drzewek owocowych żółciak atakuje dęby, wierzby oraz brzony, rzadko znaleźć go można na drzewach iglastych. Bardzo trudno pomylić go z innym gatunkiem grzyba, ze względu na jego charakterystyczny intensywny żółty kolor. Najsmaczniejsze są osobniki młode, zbierane wiosną. Po zebraniu należy go dokładnie wyszorować i ugotować, po czym można go smażyć podobnie jak kotlety albo przygotować go w zalewie, na przykład miodowo – korzennej.
Czasznica (purchawica) olbrzymia
Czasznica należy do rodziny purchawkowatych. Gatunki należące do tej rodziny budziły wiele emocji w społeczeństwie od zarania dziejów. Purchawki najczęściej kojarzą nam się z grzybami z dzieciństwa, kiedy to z przyjemnością naciskając na nie butem pojawiał się biały drobny proszek. Nie zawsze pamiętaliśmy wtedy, że dzięki naszej zabawie pomagamy purchawkom w rozpylaniu zarodników. Purchawki jednak mogą być użytkowane również w inny sposób. Bardzo ciekawym grzybem naszych lasów jest czasznica (purchawica) olbrzymia. Jej nazwa wzięła się od kształtu i barwy jej owocników, które przypominają ludzką czaszkę. Napotykając w lesie czasznicę, możemy doznać niemałego szoku. Warto jednak przyjrzeć się napotkanemu obiektowi, ponieważ czasznica olbrzymia jest jadalnym, a w dodatku smacznym grzybem. Czasznica olbrzymia nie jest zbyt popularna kulinarnie w Polsce. Natomiast jest chętnie zbierana w Czechach, gdzie wykorzystuje się ją do przygotowania kotletów. Czasznicę panieruje się i smaży. Z rodziny purchawkowatych jadalnym gatunkiem jest również purchawka chropowata. Warto jednak dokładnie sprawdzić napotkanego osobnika, aby upewnić się, czy przypadkiem nie jest to tęgoskór cytrynowy – niebezpieczny dla zdrowia trujący grzyb.
Żagwiak łuskowaty
Ten nieznany w Polsce grzyb jest grzybem jadalnym. Najczęściej jednak zbiera się młode osobniki i to one są najsmaczniejsze. Podobnie jak w przypadku żółciaka siarkowego młode osobniki należy przed spożyciem obgotować. Żagwiaka najlepiej szukać przy pniach drzew liściastych, takich jak dęby, klony i jesiony. Warto z niego przygotować smażonkę, czyli jajecznicę z grzybami. Można też po prostu usmażyć go z cebulką i zjeść z chlebem – w ten sposób spożywany jest przez ludność rumuńską oraz ukraińską w okręgu Marmarosz na pograniczu rumuńsko – ukraińskim.
Szmaciak wśród grzybów
Siedzuń sosnowy, zwany inaczej szmaciakiem gałęzistym to jadalny grzyb z rodziny siedzuniowatych. Gatunek ten w Polsce jest uznawany za gatunek rzadki i znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Jednak naukowcy nie są zgodni co do częstości jego występowania. Niektórzy uważają go za gatunek dość często występujący w naszym kraju i od 2014 roku został wykreślony z listy gatunków grzybów chronionych. Gatunek ten występuje w lasach iglastych i mieszanych. Najczęściej spotkać go można na korzeniach sosny i świerka. Kulinarnie szmaciaka wykorzystuje się do przygotowywania zup, sosów, a także do smażenia oraz suszenia.
Zadanie współfinansowane z budżetu powiatu krapkowickiego.
Napisz komentarz
Komentarze